ترمیم بافت صدمه دیده ی استخوانی با قابلیت تراکم پذیری کوتاه مدت توسط فناوری نانو
توسط
پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی تهران وانستیتو پاستور ایران با همکاری محققان دانشگاه تافتس ایالات متحده ، به تازگی توانسته اند از طریق ساخت نانوکامپوزیت فیبروئین ابریشم – هیدروکسی آپاتیت ، فرایند ترمیم بافت های استخوانی را بصورت کاربردی و مطمئن تر توسط مهندسان پزشکی طراحی نموده و با موفقیت به مرحله آزمایش برسانند.
فیبروئین ابریشم پروتئینی رشته ای است که توسط کرم ابریشم و عنکبوت ساخته و ترشح می شود. خصوصیاتی مانند خواص مکانیکی بسیار زیاد ، آهنگ تخریب پذیری قابل تنظیم و مهم تر از همه توانایی پشتیبانی از تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی به سمت رده ی استخوانی باعث شده تا از این مورد از مواد بتوان در ساخت داربست برای کاربرد های استخوانی استفاده کرد. همچنین استفاده از این نانوذرات به دلیل سطح آزاد ویژه بسیار بالا از چند جهت باعث بهبود خصوصیات کامپوزیت مربوطه می‌شود. از نظر مهندسی کامپوزیت تقویت شونده با نانوذرات یاد شده، پتانسیل تقویت کنندگی داشته و با توجه به خصوصیات بیولوژیکی شناخته شده از هیدروکسی آپاتیت در زمینه قابلیت هدایت و رشد استخوان، کاهش سایز ذرات تا ابعاد نانو باعث افزایش این خاصیت از این ماده در ساختار نانوکامپوزیتی داربست مذکور می‌شود.