ضایعات نخاعی و فناوری نانو
ضایعات نخاعی بدون شک یکی از شدیدترین آسیبهای ایجاد شده از حوادث است. رایجترین فرایندهای ثانویه مرتبط با آسیب اولیه، تولید بیش از حد گونههای فعال اکسیژن (ROS) و التهاب هستند که نهایتا سبب ایجاد فشار روی نخاع آسیب دیده و نهایتا مرگ سلولهای عصبی میشوند. رساندن آنزیم سوپراکسید دیسموتاز (SOD1) به عنوان یک آنزیم قدرتمند بر علیه ROS، به محل ضایعه میتواند سبب کاهش استرسهای اکسیداتیو و نهایتا کاهش آسیب به بافت شود.
در این راستا پژوهشگران روسی و آمریکایی نانوآنزیمی را از SOD1 توسعه دادند که قادر به درمان ضایعات نخاعی است. بدین منظور برای اولین بار آنزیم SOD1 با دو لایه از پلیمرهای پلیکاتیونی نظیر پلیاتیلنگلیکول-پلیلیزین و پلیاتیلنگلیکول-پلیگلوتامیکاسید اتصال عرضی داده شد. به کمک سامانه آماده شده فعالیت کاتالیتیکی آنزیم و نیز مدت زمان گردش آن در محیط فیزیولوژیک بدن به طور معناداری نسبت به آنزیم آزاد افزایش داشت (60>6 دقیقه). یک نوبت تزریق وریدی نانوآنزیم (5kU of SOD1/kg) سبب بازیابی عملکرد لکوموتورها و همچنین کاهش تورم، ادم و فشار در محل ضایعه و نهایتا کاهش ضایعات ثانویه در رتها شد.
نتایج این تحقیق به شناسه (DOI: 10.1016/j.jconrel.2017.11.044) در مجله Journal of Controlled Release با ضریب تاثیر 7.78 به چاپ رسیده است.
تهیه و تنظیم خبر:
محمود اوصانلو
استادیار گروه نانوفناوری پزشکی
دانشگاه علوم پزشکی فسا